با این حال، اکنون که گلکسی واچ ۴ به دست کاربران رسیده، وضعیت برخلاف انتظارات چندان امیدبخش نیست. زمانی که سامسونگ و گوگل خبر همکاری بر سر WearOS را اعلام کردند، بسیاری از کاربران و کارشناسان فکر می‌کردند این همکاری به معنای استفاده از سخت‌افزار عالی سامسونگ در کنار نرم‌افزار بهینه‌شده‌ی گوگل برای آن خواهد بود. اما حالا در ساعت گلکسی واچ ۴ جای خالی ویژگی‌های مهم به چشم می‌خورد.

اول از همه باید به اصرار سامسونگ برای ادامه‌ی استفاده از بیکسبی اشاره کنیم. اگرچه این شرکت میلیون‌ها (و شاید میلیاردها) دلار برای این دستیار صوتی هزینه کرده، اما واقعیت این است که عملکرد آن در بهترین حالت کمی بهتر از سیری محسوب می‌شود و در برابر گوگل اسیستنت حرفی برای گفتن ندارد. با وجود اینکه گلکسی واچ ۴ از WearOS 3 استفاده می‌کند، اما خبری از گوگل اسیستنت در آن نیست. حتی یکپارچگی با اپلیکیشن‌ها و سرویس‌های گوگل هم در این ساعت دیده نمی‌شود.

البته انتظار می‌رود هر دوی این مشکلات برطرف شوند اما همین ضعف‌ها این احساس را ایجاد می‌کند که مشارکت «رویایی» بین گوگل و سامسونگ بسیار بیشتر از آنچه که پیش‌بینی می‌شد یک‌طرفه است. اگر بعد از خرید گلکسی واچ ۴ بخواهید این ساعت را با گوشی اندرویدی غیر سامسونگ سینک کنید، مثال دیگری از این مشارکت یک‌طرفه آشکار می‌شود.

یکی از ویژگی‌های مهم این ساعت تکنولوژی جذاب BioActive است که از سه سنسور برای نظارت بر سلامتی بهره می‌برد. اما نکته‌ی قابل توجه این است که فقط در صورت استفاده از گوشی سامسونگ می‌توانید از آن بهره ببرید. این یعنی بعد از خرید بهترین ساعت هوشمند اندرویدی، اگر صاحب گوشی سامسونگ نباشید نمی‌توانید از تمام امکانات آن استفاده کنید.

در رابطه با افزایش همکاری گوگل و سامسونگ باید به گوشی‌های پیکسل ۶ و پیکسل ۶ پرو هم اشاره کنیم. بر اساس گزارش‌ها، سامسونگ تراشه‌ی اختصاصی این گوشی‌ها را تولید می‌کند. اگرچه بدون شک گوگل نقش مهمی در طراحی این تراشه داشته است، اما از طرف دیگر نگرانی‌هایی هم وجود دارد.

سامسونگ می‌داند که گوگل در رابطه با گوشی‌های پرچم‌دار خود فرصت چندانی برای جبران اشتباهات گذشته ندارد. گوگل سال‌ها قبل تعداد زیادی از متخصصان شاغل در HTC را به خدمت گرفت و از آن زمان مشغول توسعه‌ی گوشی‌های مختلفی بوده ولی حالا می‌خواهد با استفاده از تراشه‌ی اختصاصی، ویژگی‌های مدنظر خود را بهتر از گذشته عملی کند.

در این میان اگر تراشه‌ مبتنی بر یکی از پردازنده‌های اگزینوس سامسونگ باشد، آیا با عملکرد ناامیدکننده‌ی اگزینوس ۹۹۰ روبه‌رو خواهیم شد؟ یا قرار است شاهد چیپست مبتنی بر اگزینوس ۲۱۰۰ باشیم که رقیب خوبی برای اسنپدراگون ۸۸۸ محسوب می‌شود؟ از طرف دیگر طبق برخی گزارش‌ها، این تراشه‌ی گوگل بر مبنای یکی از تراشه‌های اگزینوس که هیچ‌وقت راهی بازار نشده، طراحی شده است.

روی هم رفته این اتکای بیش از حد گوگل به سامسونگ کمی نگران‌کننده است و به نظر می‌رسد با یک مشارکت دو طرفه و متعادل سروکار نداریم. در همین زمینه باید به ساعت هوشمند پیکسل واچ اشاره کنیم که گوگل با عرضه‌ی آن می‌تواند به این نگرانی‌ها پایان دهد. اما به غیر از برخی تصاویر و گزارش‌های پراکنده، هنوز خبر موثقی درباره‌ی عرضه‌ی این ساعت منتشر نشده است.

در هر صورت به‌زودی نتیجه‌ی افزایش وابستگی گوگل به سامسونگ روشن‌تر می‌شود و باید ببینیم آیا این همکاری به نفع محصولات گوگل خواهد بود یا نه. به نظر شما این یک همکاری دو طرفه بین سامسونگ و گوگل محسوب می‌شود؟ نظرات خود را در بخش کامنت‌ها با ما و دیگر کاربران در میان بگذارید.